Türk Dil Kurumu’nun sözlüğüne göre, hayat kadını “Para karşılığında erkeklerin cinsel zevklerine hizmet eden ve bu işi meslek edinen kadın, orta malı, kaldırım çiçeği, kaldırım süpürgesi, kaldırım yosması, kötü kadın, sürtük, paçoz” anlamına geliyor. Ancak bu mecazın anlamının oldukça yeni olduğunu söyleyebiliriz. Erken cumhuriyet döneminde hayat kadını çok başka bir anlamda kullanılıyordu: “Çalışarak kendi ayakları üzerinde duran kadın”. Bu anlam kayması kadınların ekonomik ve sosyal olarak özerkleşmesi karşısında duyulan toplumsal endişeyi yansıtıyor şüphesiz. Böyle olunca bir kadının çalışması, kendi parasını kazanması ‘para karşılığı erkeklerin cinsel zevklerine hizmet’e eşitleniveriyor. Çalışmak fahişeliğin meslek edinmesi haline geliveriyor. Bu da çalışan kadını “kötü kadın”, “sürtük” yapıveriyor.